Η Συμβολή του Οπτικού Συστήματος στην Στάση & την Κίνηση
Η όρασή μας είναι στενά συνδεδεμένη με τη στάση, την ισορροπία και τον προσανατολισμό μας στο χώρο, τόσο νευρολογικό όσο και σε αναπτυξιακό επίπεδο. Πολλές από τις νευρικές ίνες του ματιού, καταλήγουν σε κέντρα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για την κίνηση, την ισορροπία και τον συντονισμό των κινήσεών μας.
Την 32η με 34η εβδομάδα κύησης, τα βρέφη έχουν ήδη μέσα στο ενδομήτριο περιβάλλον, έναν ανώριμο τύπο στασικού ελέγχου του κεφαλιού, που τα βοηθά να χρησιμοποιούν την όραση για να διατηρούν το κεφάλι σε μέση θέση.
Η πρώτη αίσθηση που μεταφράζεται σε έλεγχο κεφαλής είναι η όραση. Τα βρέφη μαθαίνουν να χρησιμοποιούν την όρασή τους για να καθοδηγήσουν το αναπτυσσόμενο κινητικό τους σύστημα.
Νεογνά την 3η ημέρα της ζωής τους, ανταποκρίνονται σε ένα οπτικό ερέθισμα και ακολουθούν ένα κινούμενο αντικείμενο, προσανατολίζοντας σωστά το κεφάλι τους.
Η όραση του νεογέννητου είναι περιμετρική, παρέχοντας του προσανατολισμό στο χώρο. Η περιμετρική όραση, αποτελεί τη βάση για την οργάνωση των αισθητηριακών μας συστημάτων και συμβάλλει:
- Στη σωστή στάση του σώματος
- Στη διατήρηση του σώματός μας στο χώρο
- Στην οριοθέτηση του χώρου
Η εστιακή όραση επιδρά σε διαφορετικά στάδια της ανάπτυξης, με σκοπό την περαιτέρω ανάπτυξη υψηλών γνωστικών και αντιληπτικών λειτουργιών. Η εστιακή όραση μας βοηθά:
- Να παρατηρούμε
- Να εστιάζουμε την προσοχή μας
- Να ανιχνεύουμε πληροφορίες
- Να σκεφτόμαστε
- Να αντιλαμβανόμαστε
- Να μαθαίνουμε